INHOUD:
Euwe 1-Paul Keres 1 Rik SalomonsVAS 1-Euwe 1 Ron Hoffman
Euwe 1 - Zukertort Amstelveen Rik Salomons
Philidor 1847-Euwe 1 Rik Salomons
KNSB-Cup Arne Moll
Almere 2-Euwe3 Wim Nijenhuis
Euwe 1-Groningen2 Rik Salomons
LaurierboomGambiet-Euwe2 Ridens Bolhuis
BSG1-Euwe1 Rik Salomons
Unitas-Euwe1 Rik Salomons
Wageningen-Euwe1 Rik Salomons
Massakamp tegen Paul Keres Arne Moll
Euwe 1-Paul Keres 1
De eerste KNSB-wedstrijd van dit seizoen was voor mij meteen mijn debuut als teamleider. De opstelling was bekend, er waren geen invallers nodig en we speelden thuis. Wat kon daarmee misgaan? Dus kocht ik op het station een volkskrant en ik maakte me op voor een rustige dag. Toen ik om even voor 12.30 bij de speelzaal was, bleek dat de borden al klaar stonden. Wel had ik onderweg een belletje van Paul gehad, dat hij wegens problemen op het spoor niet op tijd bij de speelzaal kon zijn. Dus voor de zekerheid had ik vaste supporter Ron al gepolsd of hij eventueel in plaats van Paul kon spelen. Maar natuurlijk!Ongemakkelijk was wel dat de kantine nog niet open was. Maar de beheerder verzekerde me dat ze onderweg was. Ondertussen begon het tegen enen te lopen, en iedereen was er. Op Paul na natuurlijk die om ongeveer 13.20 uur aanwezig zou zijn. En Marc Overeem had ik ook nog niet gezien. Paul Keres ondertussen had ook een NS-probleem met één van hun spelers. Dus waren we in onderling overleg met de wedstrijdleider overeen gekomen dat zij tegen elkaar zouden spelen met het volle speeltempo. Toen de wedstrijd echter aanvang zou gaan nemen, was Marc nog steeds niet gearriveerd. Toch wel stress. Omdat ik zijn mobiele nummer niet had, probeerde ik eerst maar eens zijn thuisadres. En tot mijn schrik nam hij op! Het bleek dat hij ziek was, maar de e-mail waarin Marc dit aankondigde had ik gemist. Dus toen heb ik Ron maar op bord 1 laten spelen, tegen de sterke Xander Wemmers.
Naarmate de dag vorderde werd mijn humeur er niet beter op. Om 13.45 uur was de kantine nog steeds gesloten. En met een zeer warme speelzaal, volgepakt met zo'n 60 mensen, was duidelijk dat een spoedige oplossing dringend gewenst was. Uiteindelijk wist onze WL de beheerder ervan te overtuigen dat hij dan maar een pot koffie moest gaan zetten! En op dat moment arriveerde Astrid.... Teamleider. Het lijkt zo'n rustige baan, maar ondertussen!
Schaaktechnisch duurde het tot zo'n 5 uur voordat er wat tekening in de strijd ging komen. Günther had al lang geleden remise gespeeld, maar hoe de rest ging uitpakken? Rob B. had zijn openingsopzet zien mislukken en stond ronduit slecht. Daarentegen had Alje al direct uit de opening een hardnekkig initiatief, wat een pion bij behoud van stelling opleverde. En Juan had al snel het rokaderecht van zijn tegenstander afgepakt. Hij was dan ook als tweede klaar, toen de koningsvlucht naar de damevleugel was verhinderd waarna openen van het centrum voldoende was. En ineens ging het hard. De grootste opsteker was wel dat de Najdorf (met Lg5) van Indra tegen de storm in stand hield. Het leek wel of daarmee de tegenstander 'geknakt' was. Rob W. en Gert-Jan zagen kans hun min of meer gelijke stellingen in gewonnen posities om te buigen. Piet kon ineens dwars door het centrum, een spoor van verwoesting aanrichtend. En Paul wist een minder eindspel met actieve middelen redelijk eenvoudig overeind te houden. Dat Rob B. inderdaad kansloos verloor was toen niet meer relevant. Laatste der Utrechter mohikanen was Xander Wemmers, die stevig tegen de KID van Ron stond te drukken. Maar de laatste verdedigingslinie was taai. Gezegd moet worden dat de manier waarop Xander de muur wist te slechten buitengewoon fraai was. Maar voor dit uiteindelijke verlies hoeft Ron zich zeker niet te schamen! Vermoedelijk zal Ron deze partij wel publiceren, ze is de moeite waard.
Rik Salomons
| Euwe | 2179 | - | Paul Keres | 2104 | 6½ | - | 3½ | |
| 1. | Ron Hoffman | 2145 | - | Xander Wemmers | 2377 | 0 | - | 1 |
| 2. | Rob Witt | 2236 | - | Dirk Floor | 2133 | 1 | - | 0 |
| 3. | Gert-Jan van der Hoeven | 2256 | - | Willem van de Fliert | 2202 | 1 | - | 0 |
| 4. | Juan de Roda Husman | 2226 | - | Gerben Veltkamp | 2180 | 1 | - | 0 |
| 5. | Piet van der Weide | 2198 | - | Anton Rosmuller | 2071 | 1 | - | 0 |
| 6. | Gunther Ballon | 2152 | - | Bert Both | 2138 | ½ | - | ½ |
| 7. | Indra Polak | 2150 | - | Marijn Otte | 2096 | ½ | - | ½ |
| 8. | Alje Hovenga | 2205 | - | Gert-Jan de Pender | 2024 | 1 | - | 0 |
| 9. | Paul Janse | 2152 | - | Martin van Essen | 1872 | ½ | - | ½ |
| 10. | Rob Bodicker | 2066 | - | Leo van Houwelingen | 1952 | 0 | - | 1 |
VAS-Euwe1: 51/2 - 41/2
De wedstrijd tussen VAS en Euwe 1 had een bepaald merkwaardig verloop; maar liefst 4 partijen werden remise gegeven na slechts enkele zetten. De andere partij die in remise eindigde was Overeem-Oud, maar dat was na een heftige partij, en de slotstelling is volkomen gewonnen voor Zwart. Natuurlijk, nu de wedstrijd verloren ging dringt zich de vraag op of het wel zo handig was, die vier snelle remises. Een lastige vraag, maar het antwoord dient na het resultaat toch gewoon 'nee!' te zijn. Een paar remises waren wel ok, bij Piet was er niet veel meer te beleven. De partij Hartoch-Witt duurde slechts 5 zetten maar het halve punt mag een gelukje genoemd worden; Rob voelde zich niet zo lekker en moest door een bijdehandte aanwezige er op gewezen worden dat er een fout in zijn notatie stond. Een opluchting dus, als Hartoch had doorgespeeld had hij zeker gewonnen, zo was Rob's gevoel. Maar waarom speelde Juan niet gewoon door? Hij heeft Wit, en natuulijk kan er tegen Kohler van alles gebeuren maar dat is natuurlijk ook juist de bedoeling. Iets om over na te denken voor de volgende keer, lijkt me. Wellicht lijkt de stand te duiden op een zeer nipte overwinning maar dat is niet zo, Euwe werd gewoon afgedroogt en mocht blij zijn met de twee winstpartijen die alleen na lange partijen en allerlei toestanden tot stand kwamen. Bij Alje veranderde het stellingsvoordeel zo ongeveer om de paar zetten, hij had ook nog een bekende fata morgana ("na nemen op h5 heeft Wit eeuwig schaak") maar uiteindelijk, helemaal op het eind, stortte de witspeler toch nog in. Tot wanhoop werden de over gebleven Euwe spelers gedreven door de heer Ballon; hij bereikte de bekende Lucena stelling. Dit is de stelling Toren en pion tegen Toren, die in alle Toreneindspelboekjes staat. Wat is de winstweg? De pion gaat naar g2, K naar g1, vervolgens wordt er het zogenaamde 'bruggetje' gebouwd via Te4 zodat de Koning achter de pion vandaan kan, de Toren, zo is het idee, kan dan tussen de Koning en de pion geplaatst wordt. Echter, Ballon, vermaard eindspeltijger, koos er steeds voor om de pion niet naar g2 te spelen en bleef consequent de Koning naar g2 spelen. Zo duurde de winstvoering niet vijf minuten maar meer dan een uur. Ik geloof dat Ballon het gewoon niet wist, heel vreemd want hij moet dat eindspel toch al vaker op het bord hebben gehad (zoals Casper Blauw opmerkte, "nouja, hij speelt ook nog maar pas 300 jaar"). Of koos hij deze winstweg juist omdat het veel langer duurde? Dit indachtig het van Wely-principe; als je aan het winnen bent, kies dan de traagste manier om te winnen, dat schept een band met de tegenstander die van goed nut zal zijn in de volgende partij. De leukste partij is die van de Lesman; het echte-mannen-schaak!Ron Hoffman
| VAS | 2110 | - | Euwe | 2182 | 5½ | - | 4½ | |
| 1. | Niek Oud | 1996 | - | Marc Overeem | 2222 | ½ | - | ½ |
| 2. | John Markus | 2258 | - | Gert-Jan van der Hoeven | 2256 | ½ | - | ½ |
| 3. | Aran Kohler | 2204 | - | Juan de Roda Husman | 2226 | ½ | - | ½ |
| 4. | Rob Hartoch | 2201 | - | Rob Witt | 2236 | ½ | - | ½ |
| 5. | Pim Ghijsen | 2090 | - | Piet van der Weide | 2198 | ½ | - | ½ |
| 6. | Cyriel Pex | 2093 | - | Gunther Ballon | 2152 | 0 | - | 1 |
| 7. | Vincent Ouwendijk | 2169 | - | Indra Polak | 2150 | 1 | - | 0 |
| 8. | Gerrit Visser | 2059 | - | Alje Hovenga | 2205 | 0 | - | 1 |
| 9. | Bilal Belhach | 2041 | - | Francis Lesman | 2107 | 1 | - | 0 |
| 10. | Patriek Tromp | 1991 | - | Rob Bodicker | 2066 | 1 | - | 0 |
Euwe 1 - Zukertort Amstelveen
Zaterdag was het weer zover: de 3e KNSB-ronde was aangebroken. In de strijd om handhaving in de 1e klasse was de wedstrijd tegen Zukertort niet onbelangrijk. Op papier zijn beide teams ongeveer even sterk, dus dan zijn de punten extra belangrijk. En ook in de praktijk bleek de krachtsverhoudingen elkaar weinig te ontlopen. Na anderhalf uur spelen was er eigenlijk heel weinig te zeggen over de te verwachten uitslag. Alleen Indra stond slecht: zijn tegenstander kwam in een Najdorf met een zeer creatief paardoffer, waarna Indra gedwongen werd om zijn dame te geven. Dat leidde uiteindelijk tot een materiaalverhouding van dame tegen T+P+pion. Dat was veel beter voor de jonge witspeler, maar hij beging de fout om zeer snel te blijven spelen. En toen Indra stug bleef verdedigen, bleek dit teveel voor hem en blunderde hij zijn stelling weg. Het eerste punt was dus voor ons ipv. de tegenstander. De partij is (zonder commentaar) bijgevoegd; de moeite waard om na te spelen! En het punt was nodig ook. Inmiddels dreigden een aantal partijen naar de tegenstanders te gaan. Juan had een paardvork gemist, en was na het kwaliteitsverlies in de koffiehuis-modus gegaan; alle stukken naar de zwarte koning; de zwarte koningsveste zag er echter stevig uit. Günther had een uitermate uitzichtsloze stelling waarvan het enige pluspunt was dat de tegenstander moeite leek te hebben met het vinden van het juiste plan. En Ook Piet moest een slechter staand eindspel verdedigen. En positieve punten waren er nog niet echt te melden; alleen Gert-Jan leek een prettig iniatief te hebben. Zoals zo vaak vielen de meeste beslissingen in de tijdnoodfase. Rob Witt's tegenstander overzag een tussenschaak en stond direct verloren. En Alje had een mooie stelling grondig verziekt door een mooie verdedigende loper naar barre oorden te spelen; twee minuspionnen waren het trieste resultaat. Günther kon het inderdaad niet dorrg houden na rustige heen-en waar manouevres van zijn opponent. Ondertussen was Juan veel te ver gegaan met zijn aanvalsstrategie; iets minder agressief en er had wellicht remise ingezeten. Gelukkig bleek de tegenstander van Marc Overeem ook niet bestand tegen de druk van de klok, en vergooide een mooie stelling door een felle tegenaanval toe te staan welke resulteerde in een netto toren. Grosso modo stond het na de tijdcontrole 3½ - 3½. Alleen Piet, Ron en Rob B. waren nog bezig. En eindelijk was de balans positief. Rob had ergens een kwaliteit weten te winnen, en bij Piet leek alle gevaar geweken. Ron tenslotte had een pion meer in een toreneindspel. Het leek er dus sterk op dat we de 2 wedstrijdpunten op zak hadden. En dat bleek ook, maar vraag niet hoe. Piet remiseerde kalm, en Ron wist zijn tegenstander mooi in tempodwang te brengen. Maar Rob werd ondertussen steeds verder teruggedrongen, ondanks het materieële surplus. Alleen wist zijn tegenstander net niet helemaal door te drukken. Naarmate de tijd verder verstreek werd het schouwspel alsmaar spannender; als toeschouwer verbaas je je erover hoe vaak een geforceerde remise kan worden gemist. Uiteindelijk, met bij beide spelers nog ongeveer een minuut op de teller, kwam de verlossende remise. Dus thuis zijn we nog ongeslagen! De rest van de partijen heb ik voor u genoteerd, maar ik heb nog geen tijd gevonden om deze in te voeren; die bewaar ik dus voor een latere EOL.Rik Salomons
| Euwe | 2186 | - | Zukertort Amstelveen | 2190 | 5½ | - | 4½ | |
| 1. | Gert-Jan van der Hoeven | 2256 | - | Sybolt Strating | 2331 | ½ | - | ½ |
| 2. | Rob Witt | 2236 | - | Henk Schmitz | 2289 | 1 | - | 0 |
| 3. | Marc Overeem | 2222 | - | Sander Los | 2280 | 1 | - | 0 |
| 4. | Juan de Roda Husman | 2226 | - | Dennis Brouwer | 2173 | 0 | - | 1 |
| 5. | Gunther Ballon | 2152 | - | Bram ter Schegget | 2173 | 0 | - | 1 |
| 6. | Alje Hovenga | 2205 | - | Lody Kuling | 2236 | 0 | - | 1 |
| 7. | Ron Hoffman | 2145 | - | Mehran Kamali | 1940 | 1 | - | 0 |
| 8. | Piet van der Weide | 2198 | - | Jelmer Sminia | 2179 | ½ | - | ½ |
| 9. | Indra Polak | 2150 | - | Jonathan Tan | 2108 | 1 | - | 0 |
| 10. | Rob Bodicker | 2066 | - | Paul-Peter Theulings | 2195 | ½ | - | ½ |
Philidor 1847-Euwe 1
Afgelopen zaterdag stond de verre uitwedstrijd tegen Leeuwarden op het programma. Op papier één van de sterkste ploegen in klasse 1A, maar in de eerdere rondes was dat nog niet echt gebleken. Maar thuis kunnen ze natuurlijk bogen op een een belangrijk voordeel: de reis naar het hoge noorden gaat je niet in de koude kleren zitten. Gelukkig wisten we het OV te vermijden met twee auto's en zelfs een motor: Juan heeft afgelopen jaar zijn motorrijbewijs gehaald en maakte van de gelegenheid dankbaar gebruik om kilometers rijervaring op te doen. Ik moet trouwens zeggen dat de speellokatie uitstekend is: een mooie ruime zaal, aparte rookruimte en een ruime bar. Wat wil je nog meer. Dat om klokslag 13:00 nog geen aanvang kon worden gemaakt omdat niet al het materiaal beshcikbaar was (iets met klokken in een kast, en de eigenaar van de sleutel was plots verhinderd) was dan ook niet echt een probleem. De wedstrijd zelf was erg spannend. Waar we vorig seizoen volledig kansloos waren met een 7½ - 2½ nederlaag, was het deze keer lange tijd een dubbeltje op zijn kant. Veel onduidelijke partijen, en de mindere partijen leken gecompenseerd te worden door een aantal positieve ontwikkelingen. Rob B. speelde deze keer op bord acht, om mogelijke voorbereiding te ontwijken. Hij kreeg een klassiek dubbel loperoffer te verwerken. Na lang zweten en bijbehorend rood hoofd wist hij de beste verdediging te vinden: teruggave van net niet al het materiaal leverde een extra stuk en een veilige koning op. Toch een punt waar ik lange tijd geen rekening mee hield; het zag er allemaal uiterst eng uit. Ook verdacht vond ik de stelling van Gert-Jan. Hij liet toe dat zijn loper op g4 opgesloten werd. Zonder tegenspel dacht ik nog, maar ook hier bleek mijn oordeel niet stand te houden. De loper werd inderdaad door wit gewonnen, maar had dit wel met een boel pionnen èn een kwaliteit moeten bekopen. Dat de einduislag toch in ons nadeel uitviel was een gevolg van tijdnood. Ipv. consolidatie bleef Gert-Jan op complicaties spelen. Vaak goed, maar hier niet. En zo bleef het op en neer gaan. Günther deed zijn best om de meest onwaarschijnlijke zetten te verzinnen en nog te spelen ook. Meestal eindigt het toch in remise wist Gert-Jan nog droog op te merken. Rob W. was met wit per ongeluk in de Grünfeld beland en probeerde toen maar een solide zijsysteem uit. Effectief zo bleek, want zwart moest uiterst nauwkeurig verdedigen om niet in beslissend nadeel te komen. Een goedgetimed zwart kwaliteitsoffer maakte echter een eind aan de winstkansen; het resterende eindspel bleek eenvoudig remise te zijn. Alje en Indra speelden waarschijnlijk de meest tweesnijdende partijen. En ook hier werden de punten verdeeld: waar Alje de complicaties beter beoordeelde dan zijn tegenstander, kreeg Indra het lid op de neus. Uiteindelijk bleef Philidor net een neuslengte voor. Pech kon je het eigenlijk niet noemen; het mocht kennelijk niet zo zijn. De volgende keer is het wellicht net andersom. Of zoals Rob W. het op de terugweg wist uit te drukken: met deze nederlaag heb ik eigenlijk wel vrede. Van die tegen VAS was ik veel zieker! Volgt nog de persoonlijke uitslagen en de stand in de poule. En als uitsmijter twee sfeerinmpressies, gemaakt door de teamleider van Haren. Waarvoor dank! Groeten, RikPhilidor 1847 2189 - Euwe 2186 5½ - 4½ 1. Addy Lont 2260 - Rob Witt 2236 ½ - ½ 2. Migchiel de Jong 2258 - Gert-Jan van der Hoeven 2256 1 - 0 3. Bas van der Lijn 2252 - Marc Overeem 2222 ½ - ½ 4. Eric-Jan Wagenmakers 2247 - Piet van der Weide 2198 ½ - ½ 5. Tjapko Struik 2141 - Indra Polak 2150 1 - 0 6. Jan Hania 2224 - Alje Hovenga 2205 0 - 1 7. Harmen van den Berg 2100 - Gunther Ballon 2152 ½ - ½ 8. Jan Boersma 2096 - Rob Bodicker 2066 0 - 1 9. Jelmer Veltman 2141 - Paul Janse 2152 1 - 0 10. Jippe Kamstra 2168 - Juan de Roda Husman 2226 ½ - ½ Klasse 1A Mp Bp 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 1. BSG 8 25 x 5½ 6½ . . . . . 6 7 2. Wageningen 6 23 4½ x . . . 5½ . 6 7 . 3. De Wijker Toren 6 22½ 3½ . x 6 . 7 . 6 . . 4. Paul Keres 4 21½ . . 4 x 3½ . 7 . . 7 5. Euwe 4 21 . . . 6½ x 4½ 5½ . 4½ . 6. Philidor 1847 4 19 . 4½ 3 . 5½ x . . 6 . 7. Amstelveen 4 18½ . . . 3 4½ . x 5½ . 5½ 8. Unitas 2 18½ . 4 4 . . . 4½ x . 6 9. VAS 2 16½ 4 3 . . 5½ 4 . . x . 10. Groningen 2 0 14½ 3 . . 3 . . 4½ 4 . x
Waagtoren-Euwe
Er zijn momenten dat ik geen Amsterdammer zou willen zijn. Gisteren was zo'n avond. Euwe speelde in de tweede ronde van de KNSB-beker tegen het Alkmaarse team De Waagtoren. Wat? Wie? Waar? Alkmaar, onbetekenend stadje in Noord-Holland, met nog geen honderdduizend inwoners, wat konden die van schaken afweten? Wat zou dat wel niet voor treurige bedoening zijn, in welk aftands zaaltje zouden we terecht komen, hoe koud zou de koffie zijn? Maar zoals AZ merkwaardigerwijs ook echt een goede voetbalclub is, zoals je in Alkmaar betere meubelboulevards hebt dan in Amsterdam Zuid-Oost, en zoals je in Alkmaar nog een beetje betaalbaar in het centrum kunt wonen, zo is De Waagtoren ook een echte schaakclub. Met een prachtige speelzaal in het hartje van de binnenstad, met mooie, nieuwe houten borden en stukken, met overal het nieuwste model DGT's, met tientallen (!) borden in de interne competitie, met een professionele bar. Oh ja, en met sterke, ambitieuze schakers, die een goede bekermentaliteit hebben... Euwe verloor zoals Euwe altijd bekerwedstrijden verliest: volstrekt kansloos. Er was vanaf het begin al geen houden aan. Rob Bödicker (bord 4) stond na de opening iets minder tegen Jos Vlaming, maar dat is natuurlijk nog geen reden om zomaar een vol stuk in de aanbieding te doen. In het eindspel. Na anderhalf uur hadden we onze eerste nul al te pakken. Alje Hovenga (bord 2) stond vanaf zet zes al beroerd tegen Roland Punt. Alje was verrast door een obscuur zijvariantje tegen de Caro-Kann (1.e4 c6 2.Pf3 d5 3.exd5 cxd5 4.Pe5!?) en kon achter het bord niet de juiste methode bedenken. Hij stond zeer gedrongen en voor zijn leven moest gevreesd worden. Zelf had ik aan het eerste bord tegen Frank van Tellingen de hele partij een klein plusje, maar voldoende voor iets substantieels werd het nooit. Onze enige hoop was gevestigd op Jos ten Hacken, die een puike partij leek te spelen tegen Frank Agter. Met subtiele positionele middelen, zoals we dat wel van Jos gewend zijn, drukte hij zijn tegenstander steeds verder terug. In wederzijdse tijdnood gebeurden rare dingen, maar in het eindspel stond hij nog altijd een pion voor. Ik moest echter in remise berusten, en Alje verloor. De wedstrijd was daarmee dus al verloren, en dit was kennelijk reden voor Jos' jeugdige tegenstander om dan maar meteen remise aan te bieden. We hebben allemaal zulke fouten gemaakt. Jos werd er in elk geval toch nog dusdanig van in de war gebracht, dat hij het vrijwel direct fout deed en even later nog blij mocht zijn dat zijn tegenstander er geen zin meer in had: remise. Einduitslag: 3-1 voor de Waagtoren. Hoe doen ze dat toch in Alkmaar? Ze doen iets goed, maar wat? En wat doen wij in Amsterdam fout? Als voorzitter van Max Euwe zal ik mij misschien ook maar eens wat vaker moeten bezighouden met deze vraag. De Waagtoren gaat terecht door naar de tweede ronde, en Euwe ligt al even terecht wederom in vroeg stadium uit de bekercompetitie.
De Waagtoren Alkmaar (2116) - Max Euwe Amsterdam (2162) Frank van Tellingen (2229) - Arne Moll (2234) 1/2 - 1/2 Roland Punt (2120) - Alje Hovenga (2205) 1-0 Frank Agter (2096) - Jos ten Hacken (2106) 1/2 - 1/2 Jos Vlaming (2019) - Rob Bödicker (2106) 1-0Arne Moll
Verslag Almere2-Euwe3. 3½-4½ 3-12-2007
Groot was de naam van de tegenstander, maar niet groot was het vertoonde spel. Ik kreeg in de opening een paard voor een pion cadeau, maar 1 paard voorsprong, dat is veel te weinig voor mij.
Het was verschrikkellijk daar in Almere.
In de trein pikten we een onnozele Es 80 ploeg op die zich niet hadden voorbereid op de reisroute, denkend dat Almere nog op de oude plek speelt. We kwamen er wel, maar na veel twijfel. Waar stopt de bus? Bolhuis was er eerder geweest en zou het moeten weten: "Maar als je het station uitkomt is alles totaal veranderd!" Na de busreis moesten we naar een "zwart gebouw", nou daar heb je op een regenachtige decemberavond wat aan!
De wedstrijd was een ramp. We stonden op een gegeven moment met 3-1 achter na snel verlies van Ridens en nadat Bert een stuk verblunderde, en ik niks kon met een paard extra en het wel duidelijk werd dat ik niet zou gaan winnen. Er wonnen er plotsklaps gelukkig nog wel een paar -Hubrecht en Beugel moeten hier genoemd worden, beiden 4 uit 4, ook Jurgen won, -Kamphuijs had al snel remise en was naar huis- en opeens werd de stand 4-3 voor ons, en was het Ritzema die nog even een halfje moest inbrengen. Hij stond gewonnen dachten de toeschouwers, maar ging al zijn tijd verbruiken om een krankzinnig verliesplan te bedenken. Ik maar roepen "Spelen", al was dat van twijfelachtige spelregeltechniek, ik had mij niet met de partij mogen bemoeien, en kwam er met een vermanend "Ssst" van de wedstrijdleider goed vanaf. Ik stond namelijk bij deze in een goed blaadje, want had in hem een oud-Memo-speler herkend die 25 jaar geleden met zijn partner wedstrijd-rock-and-roll danser was. "Dans je nog ?" , had ik hem in de wandelgang gevraagd, waarop hij blij verrast vroeg waar ik hem van kende. Ja, hij danste nog, maar: "Ik gooi haar niet zo hoog meer". Dat is nu de les van deze avond, nu wij allemaal een dagje ouder worden, moeten wij ook de lat niet al te hoog willen leggen.
Terug naar de wedstrijd.
Uiteindelijk wist die gek van een Ritzema met nog 3 seconden op de klok de laatste pion van het bord te slaan en bleef met een loper minder, maar wel een reglementair half punt achter, waarmee we dus toch nog wonnen.
Daarna onstond weer een nachtelijk gezwerf door de Almeerse dreven, op zoek naar de bushalte, waarbij we verdwaalden, Stigter die als een bordercollie heen en weer rende, en kwamen we toch nog bij een bushalte waar na 5 minuten ook nog een bus kwam met daarin reeds de onvermijdelijke ES 80-ploeg, die hadden ook gewonnen, zij het helaas slechts in 1 partij en de rest was niet remise. Wel hadden ze in de trein melige opmerkingen over mijn paard van Sinterklaas. Laat kwam de trein in Amsterdam terug, ik geloof dat Hubrecht nog van station RAI naar station Amstel moest lopen om zijn fiets te halen. Bar.
Euwe 1 - Groningen 2. Of de teloorgang van een mooie vereniging.
S.C. Groningen. Mooie schaakclub in een prachtige stad. (Je kunt je roots nou eenmaal niet verloochenen). Het eerste is landskampioen. Met zulke papieren zou de wedstrijd tegen het tweede team een pittige klus moeten zijn. De eerste 4 rondes wisten de Groningers echter geen enkel punt te behalen. Dat zou dus een extra motivatie moeten zijn; elke wedstrijd is dan een 4-puntenwedstrijd. En wat gebeurd er? Ze weten slechts 8 man op de been te brengen. Acht! Het leek er zelfs lang op dat er slechts zeven spelers waren; de tegenstander van Rob W. kwam ook nog eens twintig minuten te laat. Zo zie je dus maar wat het gevolg is van clubsponsoring. Er worden spelers aangetrokken om het kampioenschap binnen te slepen, maar de spelers die ervoor gezorgd hebben dat het 1e überhaupt meesterklasse kan spelen belanden hiermee op het tweede plan. Driemaal raden wat deze spelers dan doen... Met als gevolg 8 spelers in klasse 1A. Ik kan er niet over uit.
Goed; Gert-Jan en Rob B. hadden dus een reglementair punt op zak. Gelukkig had Gert-Jan zich uitstekend voorbereid op deze wedstrijd; hij had helemaal niets gedaan. Maar de overige spelers moeten het dan wel waarmaken. En ik moet zeggen dat er een moment in de wedstijd was dat ik de 2 punten helemaal niet zo vanzelfsprekend vond! Indra had in de opening een pion geofferd maar de compensatie leek ver te zoeken. En ook Piets Fransoos vertrouwde ik allerminst: een verdwaalde dame en paard op de damevleugel, waar de tegenstander fluks 2 paarden, een dame en een toren richting koning manouevreerde. Bovendien speelde Günther met wit een slappe ruilvariant van het Slavisch, en kwam Arne eens informeren of hij (ook met wit!) een remisevoorstel kon accepteren.
Maar al deze besomberingen bleken een half uur laten veel te pessimistisch. Indra had met dank aan de tegenstander plotseling een stuk meer en diende slechts wat gevaarlijk ogende pionnen tegen te houden. En de tegenstander van Piet vond het belangrijker om pionnen op de damevleugel te verdedigen dan te matten hetgeen Piet de mogelijkheid bood om zijn eigen verdediging op orde te brengen. En de pionnen vielen toch wel. Indrukwekkend was de manier waarop Marc het initiatief naar zich toe had weten te trekken. In plaats van een marginaal beter eindspel te forceren, besloot hij de dames op het bord te houden en bovendien een pion te steken in het goede doel. Maar de gegenereerde activiteit bleek zwaarder te wegen; wit zag zich genoodzaakt om dames te ruilen in veel slechtere omstandigheden, nl. een minuspion. Ook Rob had zijn tegenstander in de touwen weten te drukken. Met fraaie loperzetten wist hij de zwarte pionnenstelling beslissend te verzwakken, en ook nog eens een kwaliteit te winnen.
Ondertussen was de marge uitgebouwd. Günther had zijn zetherhaling, maar Juan had zijn tegenstander in het middenspel overspeeld en incasseerde geruisloos een punt. En de overige stellingen waren op dat moment zo gunstig dat zelfs 9-1 als mogelijkheid genoemd werd. Maar dat zo wel erg veel van het goede zijn geweest. En toen Piet had naar eigen zeggen teveel winstmanieren had (dat kan dus ook) koos hij eieren voor zijn geld. Ook Ron zag geen manier zag om voordeel te bereiken en accepteerde remise. Nog steeds waren er op de overige borden nauwelijks verlieskansen te zien. Alhoewel Arne in hevige tijdnood wel goed wegkwam met dameruil waar zijn opponent een sterke aanval in handen had. Humoristisch was het moment waarop zijn tegenstander amicaal de gehaalde 40 zetten aankondigde. Het was volgens de goede man een spannende tijdnood geweest! Dat zijn stelling inmiddels zeer slecht was zal hij toen niet in gaten hebben gehad. Een pion meer met beide spelers slechts toren + paard en alles op één vleugel... Maar dat ook in het eindspel activiteit vaak meer weegt bleek amper een paar zetten later. En toen tenslotte een geduldigde Indra zijn winstplan zag slagen en Rob W. deze juist niet wist te vinden, was de grootste uitslag in klasse 1A een feit; 7½ - 2½. Ik wens Groningen alle sterkte toe.
Euwe 1 - Groningen 2
---------------------------------------------
Marc Overeem - J. Houtman ½ - ½
Rob Witt - R. Rietveld ½ - ½
Gert Jan van der Hoeven - N.O. 1 - 0
Arne Moll - J. Hiemstra 1 - 0
Piet van der Weide - R. Potze ½ - ½
Juan de Roda Husman - P. Hendriks 1 - 0
Ron Hoffman - P. Weide ½ - ½
Günther Ballon - A. Dijkstra ½ - ½
Indra Polak - M. Kruit 1 - 0
Rob Bödicker - N.O. 1 - 0
--------
7½ - 2½
Laurierboom-Gambiet1 - EUWE2 3 - 5
4-2-2008Ridens Bolhuis
De wedstrijd begon ongeveer kwart over acht. Nirav zette als eerste de klok
aan.
De glanzende plastic stukken op het bord van Abe bleven ruim een kwartier
onberoerd, waarna invaller Piet Ruhe aarzelend de eerste zetten uitvoerde.
Harry Weerheim, de man van het protest in de wedstrijd tegen Euwe3 kwam
vijf minuten later binnen. Toen hij zag dat een kwartier ook in de
Laurierboom niet langer duurt dan 15 minuten, stapte hij meteen weer op
zijn fiets.
Rik en Abe vlogen hun tegenstanders zonder uitstel naar de keel. Abe
bezorgde zijn tegenstander al op de 12e zet een dolende koning in het
centrum en Rik bereikte met het goed berekende e4 nog voor de opening
voltooid was bijna een executiestelling.
Nirav had zich wellicht verheugd op een confrontatie met IM Albert Blees.
Zijn opening zag er origineel uit en na de ruil van drie lichte stukken
ontstond een droge stelling met een klein voordeeltje. Na één uur spelen
had Euwe een gemiddeld tijdvoordeel van tien minuten. Op de borden 3,5,6,
en 7 stonden fraaie stellingen te wachten op een vaste hand, en aan bord 1
verwierp Nirav een remiseaanbod. Even later piepte er een blaftelefoontje
waar iedereen hartelijk om moest lachen, want je laat natuurlijk niet graag
merken dat je ergens door gestoord wordt wanneer je vind dat je een goede
controle hebt over de stelling.
Iets na half elf vielen de eerste beslissingen. Rik blies de stelling van
zijn tegenstander volledig op en Abe had slechts 22 zetten nodig om de
winst bij te laten schrijven. Francis en zijn tegenstander leken elkaar in
de opening volledig te negeren. Francis deed alleen maar zetten op de
damevleugel, terwijl zijn tegenstander alle zetten op de koningsvleugel
uitvoerde. Na een gezonde snack op a7 maakte zijn paard een joyeuze
terugtocht via c6. Het punt was al bijna geteld toen zijn tegenstander
plotseling met een fraai noodoffer van een stuk een heftige aanval tegen de
koning inzette, die Francis ook met een dameoffer niet meer kon bezweren.
(1-2) Intussen waren nog drie supporters uit Euwe3 het cafe binnengeslopen
die al snel in de opgewekte stemming geraakten (Hubrecht, RobR en Wim)
Helaas was Nirav een pion kwijtgeraakt en moest hij in een strakke stelling
met zware stukken overschakelen op de verdediging. Gelukkig sloeg de aanval
niet door en werd het even na elven remise. Bijna gelijktijdig werd het
remise aan bord 2. Jos had na moeilijke Siciliaanse manoeuvres de opstoot
met de koningspion beantwoord met de damepion. Na grootschalige ruil van
stukken, leidde dat tot een toreneindspel met pluspion waarna de vrede
getekend werd. (2-3)
Aad Roemersma kon na een krachtig gespeelde opening op de 18e zet dameruil
afdwingen in een stelling met twee pionnen meer. De winstvoering leek een
kwestie van tijd, maar gaandeweg verloor hij de greep op de stelling. Toen
er een brutaal paard op e4 verscheen was Leiden in last. In een moeilijke
stelling ging hij door de denkbeeldige vlag. (3-3)
Op het bord van Said werd in de opening maar één pion geruild. Er volgde
een serie lange manoeuvres waarna een vrije b-pion 4x werd aangevallen en
evenzovele malen verdedigd. De stelling was omstreeks kwart over elf de
grootste publiekstrekker van de wedstrijd. Na de gedwongen dameruil stortte
de witte stelling ineen en kon Said na lang en hard werken het volle punt
incasseren. (3-4)
Marc speelde een stevige Siciliaanse partij waarin hij met steun van het
loperpaar zijn invloed in het centrum steeds verder wist uit te breiden.
Zijn tegenstander kon daar niet tegenover stellen en Marc won heel fraai
als laatste. (5-3)
De buit was binnen en de vele doorhalingen op het wedstrijdformulier
toonden dat de spanning van de wedstrijd niet alleen de spelers maar ook de
wedstrijdleider teveel was geworden. Beide teams waren tevreden met de
uitslag, want Gambiet was toch niet van plan op zaterdag te gaan spelen, en
Euwe2 was weer een stapje dichter bij de promotie gekomen. De gezellige
muziek na afloop bracht ons met een ruk terug in de gewone wereld.
Ridens Bolhuis
Laurierboom-Gambiet 1 1934 - Euwe 2 2070 3 - 5 1. Michel Kahn 2058 - Swami Nirav Christophe 2129 ½ - ½ 2. Nico Speijer 2151 - Jos ten Hacken 2106 ½ - ½ 3. Turgut Battal 1973 - Francis Lesman 2107 1 - 0 4. Gerard Sanderse 1878 - Said Becic 2097 0 - 1 5. Ernesto Barros 1937 - Aad Roemersma 2099 1 - 0 6. Piet Ruhe 1821 - Abe Douwe Willemsma 2018 0 - 1 7. Martin Niewenhuis - Rik Salomons 2035 0 - 1 8. Arjen van Tuijl 1717 - Marc Ordodi 1966 0 - 1
BSG 2239 - Euwe 2190 5½ - 4½
Afgelopen zaterdag 9-2 stond de op papier zwaarste wedstrijd op het programma; de uitwedstrijd tegen BSG1, die als kopman GM Ree mogen opstellen. Ook in de praktijk maken ze hun favorietenrol waar: tot zaterdag hadden ze nog geen matchpunten laten liggen.Het was een mooie dag om te schaken. Een stralende zon aan de hemel maar niet te warm. Een uitwedstrijd, maar niet te ver. En een comfortabele positie op de ranglijst; wat wil een mens nog meer. De winterstop had een aantal spelers gebruikt om zich in de kijker te spelen in het Groningen Open of het Corustoernooi. De meeste toernooigangers speelden goed, maar vooral Marc zette een goede score neer: maar liefst 8½ uit 9! Daarmee had hij wel bord 1 verdiend. Maar laat ook niet onvermeld blijven dat Alje Hovenga sinds 1 februari de hoogste ratinghouder van de club is.
Ruim voor aanvang waren we aanwezig. Uiteraard verkozen we als vervoermiddel de trein. Op Juan na, die net als de vorige uitwedstrijd in Leeuwarden de mogelijkheid aangreep om (motor)kilometers te maken. En er gaan nog twee uitwedstrijden volgen naar resp. Groningen en Wageningen, dus met de rijervaring komt het wel goed. In Bussum was de cursus "omgaan met metopbrekingen en verkeersomleidingen" aan de orde. Dat zulks nog enige oefening vergt blijkt uit de aanvangstijd van Juan; hij begon met een kwartier achterstand. Maar na een stuk of wat theoriezetten in de Draak had zijn tegenstander deze voorsprong alweer uit handen gegeven. Na een uur of zo spelen begon er zich al het eea. af te tekenen op de borden. Laat ik de borden maar eens in aflopende volgorde langslopen; ik geef de beoordelingen subjectief en vanuit de onzen: Rob Bödicker (zw) =+ na een langzaam opgezette Fransoos. Paul +-. Zwart had zich vergaloppeerd met een stukoffer, en leek daar slechts twee pionnen en geen aanval tegenover te kunnen stellen. Indra =+/-+. In een Grünfeld-Indiër had de BSG-man een dreigend centrum, terwijl de zwarte koning hulpeloos in het midden vertoefde. Wel waren de dames geruild, dus mat zal het niet gaan. Günther =. Of hij tegen sterke of zwakke spelers speelt. Of hij met wit of met zwart speelt. Altijd luidt het stellingsoordeel =. Juan 8. Het is tenslotte een Draak. Wel worden er weinig zetten gedaan in veel tijd. Arne += / 8. Hij heeft twee pionnen geofferd, maar als compensatie een mooie blokkadestelling en een versplinterde structuur. Alje kan ik niet beoordelen. Zijn tegenstander heeft geofferd op f7, maar het is geen mat. Wel een mooie drukstelling. Gert-Jan =. Maar hier is de strijd eigenlijk nog niet begonnen. Rob Witt -+. Of --+ als dit een symbool is. ---+ mag ook. Eén onnauwkeurige in een Damegambiet was voor Pliester voldoende om een pion én een stelling te winnen. Kwestie van tijd. Marc +-. Marc profiteerde daarentegen van een onnauwkeurigheid bij Ree en staat een pion voor. Helaas is de stelling hier nog niet zo duidelijk als bij zijn buurman. Dus op dit moment een eindoordeel van licht verlies.
Maken we een sprongetje in de wedstrijd; we zijn in de tijdnoodfase beland. Twee partijen zijn inmiddels beëindigd (Günther en Rob W, met de verwachte uitslag). We gaan nogmaals de borden af: Rob B. +=. Zoals wel vaker in het Frans staat zwart goed in het eindspel als wit niet wint in het middenspel. Rob staat een pion voor, maar het is een toreneindspel. En alle toreneindspelen... Paul +-. Nog steeds. De materiaalverhouding is nog steeds hetzelfde maar wel sterk uitgedund. Duurt toch wel lang; zijn tegenstander verdedigt taai. Indra +=, zo lijkt. Hij staat een kwal voor, maar moet een lastige pion op de 7e rij tegenhouden. Maar dat lijkt te lukken, of er moet iets inzitten dat ik niet zie. Juan en tegenstander zijn inmiddels in absolute tijdnood. De materiaalverhouding doet er niet toe (zwart heeft wel veel stukken, maar veel minder tijd). En uiteindelijk blijkt de klok te machtig. Helaas, met iets meer tijd had hier zeker meer in gezeten. Arne =/8 . Ik zie 'm niet meer winnen in het eindspel met een pion minder, maar remise lijkt slechts een kwestie van tijd. Ongelijke lopers forceren of zoiets. Of speelt hij toch nog steeds op winst? Alje -+. De druk van de tegenpartij blijkt te machtig, maar waar Juan ongelukkig verliest door de klok, profiteert Alje hier juist van: zijn tegenstander laat plotseling een felle aanval toe met mat als besluit. Gert-Jan +-. Geen idee hoe hij het doet, maar opeens staan de stukken van zijn tegenstander volkomen gedeplaceerd. Vooral een gekke toren op a5 (met een pion op a4 en een loper op a6) doet pijn aan de ogen. GJ weet deze dan ook simpel te winnen. En Marc tenslotte =. Nog steeds is er de pluspion, maar het lijkt me niet meer te winnen, daarvoor heeft Ree teveel activiteit. Dus nu staan we al met al op winst en lijkt zich een sensatie af te tekenen. Maar de strijd is nog niet gestreden.
De strijd draait dus eigenlijk om 2 borden: Arne en Indra. De overige partijen waren min of meer beslist, en het gaat niet goed. Bij Indra bleek er inderdaad iets in te zitten, waardoor hij nu een stuk minder heeft ipv. een kwal meer. En Arne heeft ipv. ongelijke lopers nu een pion minder met paard tegen loper en strijd op beide vleugels. Uiteindelijk moet ook hij de vlag strijken. Helaas heeft het toch volgens de papieren verwachting moeten eindigen. Maar we zijn er erg dicht bij geweest..... En de Chinees in Bussum blijft ongeevenaard!
BSG 2239 - Euwe 2190 5½ - 4½Groeten, R1. Hans Ree 2439 - Marc Overeem 2222 ½ - ½ 2. Leon Pliester 2377 - Rob Witt 2236 1 - 0 3. Henk van der Poel 2307 - GJvan der Hoeven 2256 0 - 1 4. Emile Wustefeld 2256 - Alje Hovenga 2205 0 - 1 5. Lars Ootes 2166 - Arne Moll 2234 1 - 0 6. Ewoud de Groote 2178 - Juan de Roda Husman 2226 1 - 0 7. Frans Borm 2401 - Gunther Ballon 2152 ½ - ½ 8. Ton van der Heijden 2190 - Indra Polak 2150 1 - 0 9. Coen van der Heijden2112 - Paul Janse 2152 0 - 1 10. Jesper de Groote 1966 - Rob Bodicker 2066 ½ - ½
Unitas - Euwe 1 5 - 5
Zaterdag 29-3-2008 was de dag van de waarheid voor Euwe. Ondanks een heel redelijk seizoen moest handhaving veilig worden gesteld tegen degradatiekandidaat Unitas. Gezien de resultaten uit het verleden en de prestaties van Unitas dit seizoen zou dit geen problemen mogen opleveren. Bovendien was winst niet eens noodzakelijk; een bloedeloos gelijkspel was zeker voldoende.In ons nadeel sprak wel dat de wedstrijd de verste uitwedstrijd van het seizoen was. Om de risico's door eventuele calamiteiten zoveel mogelijk te spreiden, kozen we dus voor een logistiek plan op maar liefst 4 fronten: 2 auto's (met zeven man), het OV (met z'n tweeen, je weet het immers maar nooit met de NS) en tenslotte een motor. Amper uit Amsterdam vertrokken kondigden de problemen zich reeds aan. Almere bleek volkomen onbereikbaar, dus de auto's dienden om te rijden, waardoor de hoop op een tijdige aankomst direct de grond in geboord werd. Gelukkig bleken de overige vervoermiddelen betrouwbaar, maar de psychologische tik was reeds uitgedeeld.
Over naar de wedstrijd dan. Zoals gezegd diende Unitas kost wat kost te winnen. Wellicht daardoor hadden ze de joker op bord 6 geplaatst: Kodentsov, normaal een kandidaat voor het 1e bord mocht het op de 6e plek opnemen tegen Paul Janse. In hoog tempo werd een theoretische Sveshnikov op het bord geslingerd. Gezien het tijdsverbuik leek Paul het één zet langer te kennen dan Kodentsov maar de compromisloze stelling op het bord bood mogelijkheden voor 3 resultaten. En al helemaal toen wit consequent voortzette en een kwal offerde voor twee pionnen. Ondertussen waren er al drie uitslagen bekend. Het snelste klaar was Juan. Een positioneel mislukte opening verleidde zijn tegenstander tot harikiri. Juan was niet te beroerd om daaraan mee te werken. Rob Witt volgde snel daarna, toen hij remise aannam in naar eigen zeggen mindere stelling. En Marc Overeem tenslotte strafde de dubieuze opstelling van zijn tegenstander keurig af. Ernstig tijdverlies van zwart leverde Marc een batterij op de f-lijn op. En toen er ook nog eens een vrijpion op e7 (!) verscheen was het afgelopen. Zo leidde we kort na het startsignaal met 2½ - ½ en was het tijd om de stand op te maken.
Gert-Jan leek erg prettig te staan in een Fransman waarin zijn tegenstander (Jasper Geurink) een paard op h8 had geplaatst. En ook Alje leek zijn openingsproblemen te boven door in een Caro-Kann veel stukken te ruilen. Van Paul's partij was weinig te zeggen, maar als er iemand kon winnen, leek het wit. Piet vd Weide was bezig aan een loopgravenoorlog en leek iets prettiger te staan, maar Günther daarentegen moest alle zeilen bijzetten; materieel gezien was de stelling in evenwicht maar een loperpaar tegen en pionnenzwaktes maakten zijn taak zwaar. Jos ten Hacken, invaller voor Indra, speelde tegen de IQP en had blokkadeveld d4 stevig onder controle. En tenslotte Rob Bödicker; daar stapelden zich donkere wolken samen over de witte velden. Vooral een reus van een paard op e4 was onaantastbaar. Al met al een niet ongunstig uitzicht, waarin echter nog een hoop kon gebeuren.
Een uur later, zo om en nabij de tijdnoodfase was er dan dan ook het geval: zo'n beetje alle bovenstaande evaluaties konden gevoegelijk de prullenbak in. Gert-Jan was zijn initiatief volledig kwijtgeraakt toen zwart zijn stukken uit de knoop had gehaald en dreigde te worden overlopen. Alje had een kleine combi gemist en moest de rest van de partij aankijken tegen een ernstig verzwakte koning. Paul's tegenstander speelde va-banque door zijn koningsvleugel kaal te laten eten. Piet groef nog steeds lustig door, maar zijn ruimtevoordeel was inmiddels wel verdwenen. Günther daarentegen had de dames weten te ruilen én het loperpaar terugveroverd. En toen hij zelfs een remiseaanbod had afgeslagen had ik daar mentaal al een punt geteld. Maar doordat Jos een lastige penning had toegelaten waren ook daar de bordjes verhangen en speelde hij met een pion minder. En Rob Bödicker vocht voor wat hij waard was maar verloren bleef het.
Het slotakkoord bleef razend spannend. Gert-Jan en Alje hadden inderdaad verloren, maar Paul ging een zeker punt worden. Ook Piet had ondertussen pardoes een kwaliteit veroverd.En Günther hoefde helemaal niets meer te doen aangezien de tegenstander in de denktank ging. Uiteindelijk ging hij dan ook na vruchteloze overpeinzingen door zijn vlag. Hij bleek vergeten te zijn dat er na de 60 zetten geen tijd meer bij komt. En omdat Jos verloor, kwam alles op de partij van Piet aan. Hij mocht dan wel een kwal meer hebben, hij had wel onnodig een verre vrijpion toegelaten. Gelukkig bleef alles nog net binnen de remisemarge; dat was het zo broodnodige 5e punt en kon de polonaise beginnen. Dat zowel Jos als Rob konden de partij niet meer keren was jammer, maar volgend jaar wederom een kans in de 1e klasse!
Groeten, Rik
Unitas Euwe
J. Geurink G.J. vd. Hoeven 1 - 0
L. Cako A. Hovenga 1 - 0
G. Knol M. Overeem 0 - 1
P. Hulshof R. Witt ½ - ½
J. Balje J. de Roda Husman 0 - 1
G. Kodentsov P. Janse 0 - 1
F. v. Hamond P. vd. Weide ½ - ½
J. Algera G. Ballon 0 - 1
Y. Jellema J. ten Hacken 1 - 0
L. vd. Marel R. Bödicker 1 - 0
-----
5 - 5
Wageningen-Euwe1 5-5 19-4-2008
Zaterdag is de laatste wedstrijd van het seizoen voor het 1e gespeeld. Uit tegen Wageningen. Het belang van de wedstrijd was nihil; zowel Euwe als Wageningen hadden niets te winnen òf te verliezen dus kon er vrijuit gespeeld worden. Het leukste aan de wedstrijd was de verwachte opstelling van Jan Timman. Zo vaak krijg je niet de kans om tegen een icoon te spelen. Het was Marc die de eer te beurt viel om aan te treden aan bord 1. Gert-Jan wilde graag tegen de andere Wageninger beroemdheid, Yochanan Afek, spelen maar daar werd door Wageningen een stokje voor gestoken. Afek werd nl. op bord 3 gepositioneerd.Marc had zich ongetwijfeld meer voorgesteld van de partij tegen Timman. Zoals het partijverloop ging kwam er weinig terecht van de witte opzet, anders dan een volgens Timman technisch gewonnen stelling voor hem. En dat bleek niet eens zo heel ingewikkeld. In de analyse bleek dat Marc's intuitie toch niet zo gek was, want zijn beslissing om met een geisoleerde c-pion te spelen bood wel degelijk mogelijkheden mits hij wat actiever had gespeeld. Maar ja, het blijft wel de grote Timman dus om dan in te gaan op onduidelijke verwikkelingen is geen gemakkelijke keuze.
Door de Wageningse opstelling mocht Rob Witt onvoorbereid aantreden tegen Afek. En dat ging Rob prima af. Afek stelde in een Benoni-opstelling de zet d7-d6 lang uit, wat neerkwam op een pionoffer op c5. Deze pion nam Rob er dapper af, maar hij bleek de verwikkelingen goed te hebben ingeschat. De pion kwam niet meer terug, en toen Afek in troebel water probeerde te vissen om er nog wat van te maken liet Rob zich niet gekmaken en rekende rustig de beste variant uit. Het eindresultaat was een vlotte en verdiende overwinning.
Net zo snel klaar was Gert-Jan. Hij speelde tegen Sander van Eijk en bereikte gemakkelijk gelijk spel. Even leek het zelfs meer te worden dan dat, maar met enkele nauwkeurige manoeuvres wikkelde Sander af naar een eindspel waar hij mogelijk miniscuul beter stond. De heren kozen in plaats daarvan voor een vrije middag.
Paul, bord vier vanwege de goede resultaten sinds hij zijn schaakdip aan het eind van vorig kalenderjaar achter zich had gelaten, had een aanzienlijk mindere dag. Nadat hij in de opening een kleine combinatie over het hoofd had gezien op zet 8, diende Paul een stelling te verdedigen met een minuspion en ook nog eens 3 (!) verbonden vrijpionnen voor de tegenstander. Dat alles bleek echter teveel van het goede. Na de analyse kwam Paul tot de conclusie dat beide spelers hun kansen veel te pessimistisch hadden ingeschat. Filosofisch merkte hij op dat dit bijzonder was; spelers hebben meestal de neiging veel te rooskleurig te denken over hun eigen mogelijkheden!
Alje speelde aan bord vijf een zeeslang. Een scherpe openingsopzet (Botwinnik) van zwart werd scherp bestreden door Alje, maar ergens moet hij de draad kwijt zijn geraakt. Want nadat Alje een stukoffer had aangenomen stond zwart volkomen gewonnen door de vele pionnen èn aanval wat zwart ter compensatie kon aanwijzen. Een verdekt familieschaakje bood echter redding. Het duurde nog wel tot ver in het laatste speeluur totdat Alje mat kon geven met de ongebruikelijke materiaalvehouding van 1 loper en 2 paarden, maar echt moeilijk was het na de bluunder van zwart niet meer.
Juan speelde aan zes. Juan speelt een prima seizoen, en ook zaterdag kwam hij op geen enkele manier in de problemen. Wit bracht in een c3-Siciliaan een wel heel speculatief pionoffer. Toen Juan de gehoopte aanval met behulp van enkele profylactische middelen in de kiem had gesmoord kon vervolgens het oogsten beginnen. Een wanhoopsoffensief was gemakkelijk te pareren, en de tegenaanval van Juan was snel en dodelijk.
Piet mocht tegen een invaller op bord 7. Omdat het 2e van Wageningen ook op zaterdag speelt, waren sterke spelers blijkbaar niet voorhanden, want de goede man had een rating van in de 1700. Een snelle blunder aan Wageningse zijde leidde tot onmiddelijke overgave.
Günther speelde weer een typische Ballon-partij. Vanuit de opening vrijwillig kiezen om het loperpaar op te geven en ook nog eens met een isolanus opgezadeld te zitten zal niet ieders keuze zijn. De pion ging snel verloren, maar zoals zo vaak blijkt Günther daarna gewoon compensatie te hebben. Voldoende voor remise deze keer.
Rob Bödicker had zich vorig jaar middels de interne geplaatst voor het 1e. Maar het seizoen was al rampzalig verlopen, en dat zou deze middag alleen maar erger worden. Zijn tegenstander speelde een Grünfeld, en dat pakt Rob al sinds jaar en dag aan door op a2 een pion te offeren. Deze ambitieuze opzet heeft als doel een sterk centrum te creëeren; vaak kan wit een gevaarlijke vrijpion op de d-lijn krijgen. Toen Rob echter koos voor een opzet met e5/d4 was dit plan niet meer te realiseren, en was het niet wit maar zwart met de gevaarlijke vrijpion. Een bliksemaanval over de onderste rij was vervolgens een snel einde van een goed gespeelde partij door de Wageninger.
Indra tenslotte heeft dit seizoen de nodige puntjes vanuit veelal dubieuze stellingen bijeen weten te sprokkelen. Deze keer ging het andersom. Na een behoedzaam begin sloeg rond zet 25 de vlam in de pan. De tegenstander van Indra forceerde verwikkelingen waar Indra aanvankelijk uitstekend op reageerde. Zijn stelling zag er veel gezonder uit. Bovendien kwan wit in ernstige tijdnood door de continue zoektocht naar de kansen die maar niet kwamen. Maar toen hij nog 1 minuut had voor zo'n 8 zetten bood Indra hem ineens een niet te missen kans. Indra had een veropgerukte maar ongevaarlijke vrijpion structureel genegeerd. Maar toen hij het promotieveld plots ongedekt liet was wit er als de kippen bij om tot dame te promoveren.
En zo eindigde deze laatste wedstrijd om des keizers baard in een redelijke 5 - 5. Utrecht werd uitgekozen om te gaan eten. De keuze viel op een enigszins lawaaierige uitspanning die echter een uitstekende kwaliteit wist te bieden. Na afloop opperde Alje het idee om volgend jaar aan de KNSB te vragen om voor de verandering mee te doen aan de zuidelijke poule. Dit idee werd instemmend ontvangen. Zouden we volgend jaar dan uit mogen spelen in Sas van Gent?
Rik
Wageningen 5 - Euwe 5 J. Timman 1 - M. Overeem 0 S. van Eijk ½ - G.J. vd. Hoeven ½ Y. Afek 0 - R. Witt 1 H. Marks 1 - P. Janse 0 D. v. Eekhout 0 - A. Hovenga 1 F. Jonker 0 - J. de Roda Husman 1 C. vd. Waerdt 0 - P. vd. Weide 1 F. den Dikkenberg ½ - G. Ballon ½ B. Torn 1 - R. Bödicker 0 A. v. Heerwaarden 1 - I. Polak 0
Laatste massakamp Max Euwe Paul Keres eindigt in gelijkspel
Net als de laatste ontmoeting aan het schaakbord tussen Max Euwe en Paul Keres (Leipzig, 1960), is de laatste massakamp tussen de naar deze twee schaakhelden vernoemde clubs (Amsterdam, 2008) in een gelijkspel geëindigd. Daarmee kwam voor de club uit Amsterdam op de valreep nog een eind aan een jarenlange Utrechtse overheersing.
In de lustrumeditie van de massakamp, gehouden in de zonnige hoofdstad, ging de laatste strijd tussen 42 man (met voor Euwe drie invallers van Keres) lange tijd gelijk op, al leek Paul Keres opnieuw de beste kansen te hebben door steeds kleine voorsprongetjes te nemen.
Zo stond tegenover de snelle overwinning van Euwe-speler Westera op Verlinde (waarmee de score geopend werd) een spectaculaire overwinning van Keresiaan Wallace op Winius. Afhankelijk van je perspectief had Keres meer geluk of toonde meer hardheid. Zo leek de snelle overwinning van Willem van de Fliert op kersverse Euwe-kampioen Rob Witt weliswaar soeverein, maar bleek in de analyse bluf. Keresiaan Ronald Gouma stond lange tijd verloren tegen Ridens Bolhuis, maar de man uit Utrecht kwam toch met een halfje weg, hettzelfde gold voor Van Veenendaal-Nijenhuis. Rob Ritzema, die traditioneel de meest spectaculaire partij van de massakamp speelt, zag een winnende aanval verzanden tegen een handig verdedigende Andor Lukacs. En Paul Janse (Euwe) stond de hele partij goed tot gewonnen tegen Anton Rosmüller, maar verknoeide de winst in het eindspel alsnog. Of zoals Anton in de analyse zei: Je mag best van me winnen hoor, maar dan moet je wel goede techniek tonen.
Zowel aan Euwe- als aan Keres-zijde waren er natuurlijk ook fraaie winstpartijen waar helemaal niets op af te dingen viel. De overwinning van Xander Wemmers aan het eerste bord tegen Gertjan van der Hoeven mocht er wezen, aan twee leverde Jochem Snuverink een al even strakke overwinning af tegen Eric de Haan. Aan de middenborden viel vooral de soepele overwinning van Gabriel Smit tegen Abe Willemsma op.
Met een kleine voorsprong ging Keres de laatste fase in. Alarcon Ramirez won aan bord 20 van de op rating veel sterkere Van Meerwijk, maar Henk-Jan Visser kon het niet bolwerken tegen Dirk Floor. En omdat Paul Janse zijn stelling remise had laten lopen tegen Rosmüller, stond Keres op een punt voorsprong met nog één partij te gaan: Jan Jaap Janse tegen Bert Both. Jawel, Jan Jaap in eigen persoon had zich opgeofferd als invaller bij Euwe, dat uiteraard weer minder spelers had weten op te trommelen dan Keres. Jan Jaap won zijn partij in grote tijdnood van Both, in vermoedelijk remisestelling, en wist daarmee eigenhandig de stand op 10,5 10,5 te brengen. Dat was niet minder dan poetic justice, gezien de overmacht die Keres al die jaren heeft gehad.
Na afloop werd er een gezamenlijke maaltijd genoten in de kantine van Sporthal De Pijp, er werd gesnelschaakt en er werd geanalyseerd. En toen ging Paul Keres weer terug naar Utrecht, Euwe achterlatend met dezelfde vraag als waarmee Keres zelf zal worstelen: welke club gaan we nou volgend jaar uitdagen?
Max Euwe (1982) Paul Keres (1992): 10,5 10,5 1. Van der Hoeven (2270) Wemmers (2371) 0-1 2. Snuverink (2286) De Haan (2339) 0-1 3. Witt (2259) Van de Fliert (2186) 0-1 4. Moll (2225) Nederlof (2175) 1-0 5. Hovenga (2263) Veltkamp (2170) 1-0 6. Visser (2221) Floor (2145) 0-1 7. J. Janse * (2186) Both (2141) 1-0 8. P. Janse (2147) Rosmüller (2064) ½- ½ 9. Willemsma (2067) Smit (2081) 0-1 10. Bödicker (2009) Uildriks (1987) 1-0 11. Kronemeijer * (1981) Soderberg (2021) 1-0 12. Ritzema (1959) Lukacz (1965) 0-1 13. Bolhuis (1961) Gouma (1890) ½ - ½ 14. Westera (1967) Verlinde (1890) 1-0 15. Nijenhuis (1930) Van Veenendaal (1882) ½ - ½ 16. Van der Meer (1989) Wiggerman (1848) 1-0 17. Wakkee * (1872) Luca (1764) 0-1 18. Winius (1641) Wallace (1773) 0-1 19. Dolman (1493) Boittin (-) 0-1 20. Alarcon Ramirez (1499) Van Meerwijk (1633) 1-0 21. Van Dam (1406) Van Eck (1627) 0-1
Arne Moll