INHOUDSOPGAVE:

Verslag van het vierde. Jeroen Vuurboom
------------------------------------------------------------
VERBAASDE BLIKKEN


Nieuwendam II     -       Euwe IV       4.5-3.5      
10 nov 1997

Fred Jungen       -       Tigran Spaan    0-1
Coen Cornelissen  -       Bert Westera    1-0
Rik de Boer       -       Jurgen Stigter  0-1
John Ubbink       -       Piet Strijbis   1-0
George Gijsen     -       Jeroen Vuurboom rem
Cor van Waardt    -       Jan van Banning rem
Johannes Cossen   -       Mark Ordodi     1-0
Richard de Sain   -       Co Vennius      rem
                         

Ik speel nu al jaren promotie- of 1e klasse onderbond, soms in het derde,
soms, zoals dit jaar, in het vierde. Hoe vaak heb ik het in deze teams niet
meegemaakt met Watergraafsmeer(/US) en later met Max Euwe dat men reeds aan
het begin van het seizoen fantaseert over promotie. En hoe vaak ben ik met
die teams niet juist gedegradeerd! Na drie wedstrijden bleken de
promotiekansen al verkeken en futloos werden de resterende wedstrijden
afgemaakt. De wedstrijden die even gewonnen moesten worden, gingen prompt
verloren en tegen de koplopers boden we soms hardnekkig tegenstand, uit
prestige. Door het fantaseren in de verre toekomst, vergat men de wedstrijd
van de dag. De mentaliteit was er eenvoudig niet.

Ditzelfde patroon kon men ook nu weer waarnemen bij de jongste wedstrijd van
het vierde tegen Nieuwendam II. In de wandelgangen werd reeds gespeculeerd
over een herhaling van de monsteroverwinning uit de eerste ronde terwijl de
standen op de borden daar geen enkele objectieve aanleiding toe gaven. Toch
heerste er een zorgeloze stemming.

Zo vlak voor het einde van de eerste tijdcontrole begon men pas de eerste
lichte twijfel in de blikken waar te nemen. "Als we pech hebben, dan wordt
het gelijk spel", fluisterde ik tegen Tigran, nog steeds gematigd
optimistisch. Tigran had keurig gewonnen, ik had remise gekregen in een
mindere stelling, na een tijdlang de betere kansen te hebben gehad. Eerder
was de partij van Jan van Banning, die steeds iets beter had gestaan, en die
van Co Vennius in remise geeindigd. Mark Ordodi werd hardhandig van het bord
gezet en Mark nam zich voor om wat meer te 'oefenen'. Het stond na zeven
partijen dus gelijk. Wij taxeerden dat Bert kleine winstkansen had in een
dubbel toreneindspel. Jurgen stond inmiddels goed en Strijbis moest maar
remise houden. Er was nog niet veel aan de hand.
Echter, Bert blunderde en verloor. De blikken werden nu bezorgd. Maar, winst
was nog mogelijk! Jurgen won. De stand was nu 3.5-3.5. Strijbis moest het doen.
Helaas, het gelijke eindspel van Piet Strijbis kreeg in de allerlaatste
minuten een alles-of-niets karakter en het werd niets. En er viel toen een
stilte.

We hadden dus triest verloren. Iedereen was ... teleurgesteld, maar
misschien is dit niet het goede woord, men was eerder ... oprecht verbaasd!
Hoe was dit mogelijk!

Slechts een paar minuten duurde de sprakeloosheid. Want spoedig braken de
eerste optimstische geluiden al weer door. We konden nog steeds kampioen
worden! Als Nieuwendam nu maar niet alles won en wij gewoon de andere
wedstrijden zouden winnen, met flinke cijfers, dan hadden we het
kampioenschap nog in eigen zak! Het oude patroon was hersteld.

Mannen! Laat ons toch ophouden met fantaseren over kampioenschappen! Laten
we nu eerst eens zorgen dat we de volgende wedstrijd niet verliezen. Laat
ons niet verder kijken dan die volgende wedstrijd alleen. Laat ons proberen
niet te degraderen. Laat ons bescheiden zijn!


Jeroen Vuurboom
________________________________________________________________________________

groetjes,
=======================================================================
W.J. Nijenhuis        ||  WWW    : http://www.xs4all.nl/~wimnij 
wimnij@xs4all.nl      ||          (Wim Nijenhuis' Ray-Trace Gallery)
=======================================================================